آیا عنوان بالای این مطلب را دیده اید؟ در پشت پرده یک صفحه، کد HTML وجود دارد که برای ایجاد تگ عنوان از آن استفاده می شود. به این نوع از تگ H1 گفته می شود. به زیرعنوان های موجود در این صفحه توجه کنید. این عناوین سطح پایین تر نیز به نوعی از تگ عنوان استفاده می کنند که به این نوع تگ H2 گفته می شود.
برچسب ها یا همان تگ های هدر به عنوان یک راه قراردادی برای مشخص کردن بخش های اصلی یک صفحه مورد استفاده قرار می گیرند. در موتورهای جستجو مدت های زیادی است که از آن ها به عنوان سرنخ برای فهمیدن موضوع صفحات استفاده می گردد. اگر کلماتی که صفحه شما بر اساس آن ها پایه ریزی شده است در تگ هدر گنجانده شود، شانس شما برای حضور در نتایج جستجو افزایش مختصری خواهد داشت.
یکی از موارد استفاده نادرست از این فاکتور، گنجاندن پاراگراف های کامل از در این تگ است که متاسفانه این کار هیچ کمکی به ارتقا رتبه بندی نخواهد کرد. این تگ ها به همان اندازه که برای سهولت خواندن مطالب توسط کاربرای مهم هستند برای موتورهای جستجو نیز مهم می باشند.
تگ های هدر زمانی می توانند موثر واقع شوند که انعکاس دهنده ساختار منطقی (یا طرح) یک صفحه باشند. اگر شما یک عنوان اصلی در مطلب تان دارید برای آن از H1 استفاده کنید و برای عناوین فرعی خود تگ های H2 را به کار ببرید. وجود این عامل ممکن است باعث تقویت دیگر فاکتورهای رتبه بندی برای صفحات شما بشوند.
